Wolne Miasto Fiume

Wolne Miasto Fiume
Stato libero di Fiume
Slobodna Država Rijeka
	1920–1924
Godło	Flaga
Ustrój polityczny	republika
Stolica	Rijeka
Data powstania	30 grudnia 1920
Data likwidacji	marzec 1924
Powierzchnia	28 km²
Populacja ; • liczba ludności	; 58 000
• gęstość	1857 os./km²
	Położenie na mapie świata Wolne Miasto Fiume
	45°21′11,16″N 14°26′34,44″E/45,353100 14,442900
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wolne Miasto Fiume lub Wolne Miasto Rijeka (chorw.: Slobodna Država Rijeka, wł.: Stato libero di Fiume) – twór państwowy, istniejący w latach 1920–1924 na pograniczu Włoch i Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców.

Historia

Po zakończeniu I wojny światowej i rozpadzie Austro-Węgier, status polityczny Rijeki stał się jednym z ważniejszych problemów międzynarodowych. Pretensje do miasta zgłaszały Włochy i nowo powstałe państwo SHS. 12 września 1919 włoski poeta Gabriele D’Annunzio stanął na czele oddziałów ochotniczych, które przejęły rządy w mieście (Regencja Carnaro).

12 listopada 1920, na mocy Traktatu w Rapallo, utworzono Wolne Miasto Rijeka. Oddziały włoskie stłumiły rządy D’Annunzio. W kwietniu 1921 odbyły się wybory^[1], w wyniku których Chorwaci^[2] otrzymali 6558 głosów, zaś Włosi 3443^[3]. Prezydentem został wybrany Riccardo Zanella^[4].

3 marca 1922 włoscy faszyści przeprowadzili zamach stanu i przejęli władzę. W styczniu 1924 SHS wyraziło zgodę na aneksję WMR przez Włochy^[5].

Prezydenci

Wśród prezydentów Wolnego Miasta Fiume znajdowali się^[6]:

Riccardo Zanella 1921–1922
Giovanni Giuriati 1922
Attilio Depoli 1922–1923 (tymczasowo)
Gaetano Giardino 1923–1924 (włoski gubernator wojskowy)

Przypisy

↑ ElihuE. Lauterpacht ElihuE., International Law Reports, Cambridge University Press, 1945, ISBN 978-0-521-46353-9 [dostęp 2019-12-18] (ang.).
↑ MitjaM. Skubic MitjaM., Ai margini di una pubblicazione importante: Mario Doria, grande dizionario del dialetto Triestino – storico etimologico fraseologico edizioni »il meridian o«,, „Linguistica”, 28 (1), 1988, s. 133–139, DOI: 10.4312/linguistica.28.1.133-139, ISSN 2350-420X [dostęp 2019-12-18] .
↑ IvaI. Lukežić IvaI., Trsatsko-bakarska i crikvenička čakavština, Izdavački centar Rijeka, 1996, ISBN 978-953-6066-27-8 [dostęp 2019-12-18] (chorw.).
↑ AdrianA. Webb AdrianA., The Routledge Companion to Central and Eastern Europe Since 1919, Routledge, 2008, ISBN 978-0-415-44563-4 [dostęp 2017-02-08] (ang.).
↑ ElihuE. Lauterpacht ElihuE., International Law Reports, Cambridge University Press, 1945, ISBN 978-0-521-46353-9 [dostęp 2019-12-18] (ang.).
↑ Croatia - World Leaders [online], www.worldstatesmen.org [dostęp 2019-12-18] .

[1] ElihuE. Lauterpacht ElihuE., International Law Reports, Cambridge University Press, 1945, ISBN 978-0-521-46353-9 [dostęp 2019-12-18] (ang.).

[2] MitjaM. Skubic MitjaM., Ai margini di una pubblicazione importante: Mario Doria, grande dizionario del dialetto Triestino – storico etimologico fraseologico edizioni »il meridian o«,, „Linguistica”, 28 (1), 1988, s. 133–139, DOI: 10.4312/linguistica.28.1.133-139, ISSN 2350-420X [dostęp 2019-12-18] .

[3] IvaI. Lukežić IvaI., Trsatsko-bakarska i crikvenička čakavština, Izdavački centar Rijeka, 1996, ISBN 978-953-6066-27-8 [dostęp 2019-12-18] (chorw.).

[4] AdrianA. Webb AdrianA., The Routledge Companion to Central and Eastern Europe Since 1919, Routledge, 2008, ISBN 978-0-415-44563-4 [dostęp 2017-02-08] (ang.).

[5] ElihuE. Lauterpacht ElihuE., International Law Reports, Cambridge University Press, 1945, ISBN 978-0-521-46353-9 [dostęp 2019-12-18] (ang.).

[6] Croatia - World Leaders [online], www.worldstatesmen.org [dostęp 2019-12-18] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]